Odzyskana stołeczność. Warszawa 1915–1918

„Nieba i ziemi nie widać”. Warszawiacy o wrześniu 1939 - książka towarzysząca wystawie czasowej pod tym samym tytułem, pod redakcją Anny Wrońskiej.

Publikacja zawiera dziewiętnaście wybranych relacji które w przejmujący sposób oddają realia i atmosferę tamtych dni. Wspomnienia zostały nadesłane w 1948 roku na konkurs Pamiętnik warszawiaka trafiają po raz pierwszy do czytelników.

Książka dostała wyróżnienie w kategorii "Najciekawsze wydawnictwa muzealne" w XIV konkursie "Mazowieckie zdarzenia muzealne - Wierzba"

Od redakcji:

"Świadkowie wspominają: koniec lata  tego roku był piękny. Motyw słonecznej pogody, spokojnego nieba, urodzaju, pojawia się w niemal wszystkich relacjach  z września 1939 roku jak przebłysk utraconej normalności. Bo trzy tygodnie później - jak napisał Stanisław Ostrowski - nieba i ziemi nie widać. Słowa opisujące konkretną chwilę i wrażenia człowieka przedzierającego się przez bombardowane miasto zarazem oddają  stan, w jakim znaleźli się mieszkańcy Warszawy, których świat w krótkim czasie rozsypał się w pył, przesłaniający wszelki widok."

Ekspozycja była prezentowana w dniach 13 września 2019 roku - 5 stycznia 2020 roku.

"Niniejszy katalog bardzo dobrze oddaje charakter ekspozycji ukierunkowanej na popularyzację historii nauki o leku. Przedstawia koncepcję wystawy i poszczególnych jej części w kontekście rozwoju farmacji, zawiera aranżowane, autorskie zdjęcia wybranych muzealiów oraz spis wszystkich obiektów prezentowanych na wystawie."

Ewa Nekanda-Trepka

Dyrektor Muzeum Warszawy

"This catalogue  faithfully reflects the character of our exhibition, aimed at sharing the knowledge of the history of pharmacy. It explains the idea behind the display and the specific sections  in the context of the development of pharmaceutical sciences; it also contains original photographs of selected exhibits as well as na index of all the items featured in the exhibition." 

Ewa Nekanda-Trepka

Director of the Museum of Wasaw

"Focusing on things themselves and on their own biographies is far from easy. It may also - similarly to this book - appear baffling. Objects from the past, unharnessed for the purpose of being actors in (someone else's) history, often seem lost. Left behind by our predecessors and ancestors, they have been gathered in the museum, detached from their original environment, owner and makers, from the wallls, sideboard shelves and closets' recesses. We might as well attempt to reconstruct their old life - lay museum tables with silverware and adorn them with (artificial) fruit, place wax figures of people holding old-time tools whose function is difficult to decipher. what a lifeless theatre that would be! Instead we have deceided that it is wotrh giving things a space which will allow visitors to concentrate solely on them and ask questions about what they really are in teh museum - stored, amintained, exhibited and, above all, treasured. What was their role, why such a form was chosen for them? What historic events did they participate in? Whom did they assist in what circimstances? What historic processes they might have influenced? Whose plans did they facilitate or perhaps impede? The histories of things reveal a multi-threaded history of the city."

Jarosław Trybuś

Chief Curator of the Core Exhibition