Długa urbanistyczna nowela

„Szkice zawarte w niniejszej książce — pisał Hertz — są fragmentami z notatnika warszawskiego przechodnia. Są przede wszystkim próbą literackiego zapisu myśli, wspomnień i skojarzeń [...]. Zdarzyło mi się, że gdy szedłem przez zaśnieżony plac Teatralny, przyszło mi nagle na myśl, że gdybym pośrodku placu postawił wielki cyrkiel i zakreślił nim koło o promieniu bodaj kilometra, wytyczyłbym sobie w granicach rodzinnego miasta jak gdyby rodzaj ojcowizny. A choć i z własnej, i nie z własnej woli wypadło mi oglądać wiele miast i krajobrazów, ten krąg wytyczony w myśli byłby mi najbliższy; gdybym natomiast nie mógł lub nie umiał wytyczyć takiego kręgu, nie potrafiłbym odnaleźć się wśród przemijającego czasu, a nie mogąc wrócić pod prąd ku źródłom własnej pamięci, przestałbym być sobą”.

Paweł Hertz (1918‒2001), poeta, tłumacz i wydawca. Warszawie poświęcił swoje najpiękniejsze szkice. Urodził się przy Hipotecznej, po wojnie mieszkał na Iwickiej. W 1955 roku przeniósł się na poddasze kamienicy przy Nowym Świecie. Tu pisał felietony ogłaszane w warszawskich gazetach. Stąd patrzył na „grę tego świata”. Tu rozmawiał z przyjaciółmi i czytał wiersze ulubionych polskich poetów. Tu wreszcie zaczynała się trasa jego warszawskich spacerów. A gdy sił nie stało i nie mógł już wędrować daleko, lubił w słoneczny dzień przysiąść na ławce u zbiegu Foksal i Nowego Światu i „patrzeć się inaczej”. Pochowany na Starych Powązkach, zasłużył na tytuł arcywarszawskiego pisarza.

10. tom z uznanej serii Biblioteka Warszawska nagrodzonej Klio Targach Książki Historycznej w 2010 roku. Rozważania nad przyszłością Warszawy są próbą zastanowienia się nad możliwymi wariantami rozwoju stolicy w okresie najbliższych 20-30 lat, a więc w czasie dorastania kolejnego pokolenia warszawiaków.

Książka zawiera fragmenty wspomnień i felietony komentujące sprawy codzienne stolicy oraz dekady jej rozwoju od lat 30. do 60. XX wieku. Są to zarówno teksty interwencyjne, jak i wspomnienia o ludziach Warszawy: Karolu Irzykowskim, Stefanii Sempołowskiej, Leopoldzie Staffie, ramiarzu Ciesielskim, opiekunce gołębi ze Starego Miasta i wielu innych.

Zbigniew Mitzner (1910–1968), często publikował felietony pod pseudonimem „Jan Szeląg”, całe życie pozostał związany z Warszawą. Od wczesnej młodości był socjalistą; przed wojną należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, w czasie okupacji – do organizacji „Wolność” i do podziemnej PPS. Po wojnie działał w ramach narzuconego systemu, co jakiś czas przekraczając jednak wyznaczone przez partię i cenzurę ograniczenia.

Autor: Jan Szeląg (Zbigniew Mitzner)
Redaktor prowadzący serii: Andrzej Sołtan
Do druku podał: Piotr Mitzner
Redakcja: Anna Tłuchowska
Redakcja i fotoedycja: Julia Odnous
Projekt graficzny serii: Przemek Dębowski, Wojtek Kwiecień- Janikowski
Skład i łamanie: Przemek Dębowski, Włodzimierz Zakrzewski.
Koordynacja: Małgorzata Mycielska

Seria: Biblioteka Warszawska

Wyd I,

Warszawa 2014

Format: 125 x 235 mm,

Oprawa: miękka,

Ilość stron: 528

ISBN 978-83-62189-37-3