WYDAWNICTWA MUZEUM WARSZAWY

Kula, stożek czy zygzak – z zestawienia prostych form i brył geometrycznych rzeźbiarka i metaloplastyczka Julia Keilowa (1902–1943) potrafiła stworzyć wyjątkowe przedmioty codziennego użytku. W projektach cukiernic czy pater dla warszawskich fabryk platerniczych świadomie korzystała z właściwości metalu, swobodnie bawiła się skalą i skojarzeniami. Zaprojektowane przez nią rzeczy stały się elementem stylu życia warszawskich elit lat 30. XX wieku – świata bywalców salonów, coctail barów czy kawiarni. Przez lata zapomniane, dziś cieszą się rosnącym zainteresowaniem kolekcjonerów. Publikacja towarzysząca wystawie w Muzeum Warszawy przybliża sylwetkę projektantki, jej warsztat, drogę zawodową oraz sposoby budowania własnej marki. Zawiera też pierwszy katalog twórczości metaloplastycznej Keilowej, który obejmuje udokumentowane projekty jej autorstwa i pokazuje walory powstałego w krótkim czasie, ale niezwykle bogatego dorobku. 

Spotkanie promocyjne i premiera książki: 24.04.2024 r.

 Jerzy Kochanowski prowadzi nas przez burzliwe dzieje miasta, którego historię i tożsamość zdeterminowało bycie „pomiędzy”. Przytacza najważniejsze wydarzenia, postaci, miejsca oraz zjawiska związane z Warszawą i wyjaśnia, jak wpłynęły one na aktualny kształt i charakter stolicy. Opowieść autora dopełniają liczne ilustracje wybrane ze zbiorów Muzeum Warszawy, pokazujące, jak Warszawa wyglądała i czym żyła w kolejnych epokach. 

Muzeum – Miejsce Pamięci Palmiry upamiętnia ofiary masowych egzekucji przeprowadzonych przez niemieckie oddziały SS w czasie II wojny światowej na terenach wokół Warszawy. Zginęli w nich mieszkańcy i mieszkanki stolicy. Niniejsza publikacja przybliża nie tylko miejsca i osoby związane z tymi wydarzeniami, ale także inne ciekawe zakątki, do których prowadzą szlaki Kampinoskiego Parku Narodowego. 

Co znajdowało się na terenach wokół cmentarza przed wybuchem II wojny światowej? 

Skąd pochodzi nazwa Mogilny Mostek? 

Gdzie w Puszczy Kampinoskiej można opowiadać o Himalajach? 

Jakie zwierzęta można spotkać w okolicy Długiego Bagna? 

Zapraszamy do spacerów leśnymi ścieżkami wokół muzeum, do zwiedzania i przyglądania się okolicy. Historia i przyroda przenikają się tutaj czasem w zaskakujący sposób. 

Prawie 300 zebranych w książce fotografii i kadrów filmowych pokazuje getto warszawskie z wielu punktów widzenia. To spojrzenia na skrzyżowanie ulic Chłodnej i Żelaznej, na którym przecinał się tłum z „aryjskiej” i „niearyjskiej” strony. Spojrzenia z zewnątrz, które natrafiały na barierę murów, oraz spojrzenia z wewnątrz – getto oglądane z perspektywy sprawców przemocy i tych, którzy przemocy doświadczali. Wreszcie spojrzenia na „miejsce po getcie”, które stało się przestrzenią upamiętnianą, politycznie znaczącą.  

Fotografie i filmy, wykonywane od czasu wydzielenia w Warszawie obszaru zagrożonego tyfusem na wiosnę 1940 roku do obchodów piątej rocznicy powstania w getcie w 1948 roku, nie mają jedynie wartości dokumentacyjnej. Są zapisem różnego doświadczania przestrzeni, osobistych wyborów i odmiennych motywacji ich autorów: fotografów i filmowców żydowskiego, niemieckiego i polskiego pochodzenia, profesjonalistów i amatorów. Publikacja, przygotowana na podstawie materiałów ze zbiorów instytucji amerykańskich, izraelskich, polskich i niemieckich, pokazuje, jak bardzo złożoną kwestią jest świadectwo oparte na fotografii. 

Ruiny nie muszą być oznaką tylko zniszczenia, a gruz może stać się cennym materiałem. Kiedy Władysław Broniewski podziwiał odbudowę stolicy w wierszu Warszawa zgruzowstała, obserwował właśnie ten proces. Dzięki wysiłkowi tysięcy ludzi, zwierząt i pracy maszyn z bezkresnych powojennych rumowisk odradzało się nowe miasto.    

Książka pod redakcją Adama Przywary jest pierwszym w Polsce opracowaniem materialności ruin w architekturze. Autorki i autorzy prowadzą nas przez gruzowiska przedwojennej oraz powojennej Warszawy aż po place budowy dzisiejszej Europy w dobie kryzysu klimatycznego. Pokazują, że odzyskiwanie, oczyszczanie i przetwarzanie zrujnowanych budynków ma zaskakujące, historyczne korzenie. W tym ujęciu gruzy są nie tylko śladami przeszłości, lecz także istotnym budulcem przyszłości.  

Izba Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warszawy znajduje się w miejscu, w którym przeszłość mocno spleciona jest z teraźniejszością i dynamicznym rozwojem miasta. Najwyższy czas, żeby poznać tę część Woli. Ma ona wiele do zaoferowania. Zachęcamy do bliższego poznania tej części Woli, bo jest tu wiele do odkrycia. 

Kto tak naprawdę został pochowany na terenie Cmentarza Powstańców Warszawy? 

Kim są mariawici, mormoni i karaimi? 

Do czego służył produkowany na Woli suwak logarytmiczny? 

Skąd wzięły się nazwy ulicy Pustola i osiedla Dobrolin? 

Kim był Edward Szymański, patron jednego z tutejszych parków? 

Czy na Redutowej można było kupić autobus? 

Jak zginął obrońca Woli generał Józef Sowiński? 

Gdzie w okolicy można posłuchać rocka? 

Do książki dołączamy mapę i tym samym zachęcamy do rozejrzenia się wokół: między drzewami, ścieżkami, alejkami i ulicami można znaleźć różne fragmenty historycznej mozaiki, która charakteryzuje całą tę dzielnicę.   

Najlepszy magazyn o miastach powraca!

Redaktorka naczelna: Marta Żakowska

Format: 201 x 320 mm

Liczba stron: 107

Oprawa miękka

ISSN: 2299-6745

Fotorewolwer, aparat Konrada Brandla (1838-1920), w rękach swojego konstruktora okazał się narzędziem doskonałym do pochwycenia realiów i atmosfery nowoczesnego miasta, Warszawy końca XIX stulecia.  

Momentalne zdjęcia Brandla wyznaczają początek fotografii znanej nam wszystkim. Nie profesjonalnej, upozowanej i wyretuszowanej, ale zwyczajnej, utrwalającej nie tylko zdarzenia doniosłe, ale także powszednie, często przypadkowe; pokazującej ludzi zajętych codziennością, często nieświadomych, że ktoś im się przygląda. 

Celina Osiecka od ponad pięćdziesięciu lat prowadzi zakład fotograficzny na warszawskiej Saskiej Kępie. Witryna na rogu ulic Francuskiej i Zwycięzców jest doskonale znana mieszkańcom dzielnicy. To jeden z ostatnich stołecznych zakładów, w którym można zamówić zdjęcia wykonane tradycyjną techniką analogową. Czarno-białe portrety przypominają o magii dawnej fotografii – dźwięku migawki, atmosferze skupienia towarzyszącej pozowaniu do zdjęć, materialności negatywów i papieru fotograficznego, zapachu odczynników. Celina Osiecka w rozmowie z Antoniną Gugałą opowiada o zakładzie oraz przybliża tradycyjne techniki wykonywania, wywoływania i retuszowania zdjęć. Dzięki temu możemy odkryć cenny fragment historii warszawskiej fotografii rzemieślniczej, a towarzyszące rozmowie hasła pokazują ją w szerszym kontekście. 

Niniejsza publikacja jest wszechstronną analizą warsztatu pracy Grażyny Hase. Projektantka z niezwykłą fantazją łączyła talent i znajomość krawieckiego rzemiosła z przedsiębiorczością: angażowała się w proces powstawania ubioru od projektu przez produkcję, organizację pokazów mody i sesji fotograficznych po sprzedaż i promocję w prasie. Projektowała kostiumy do filmów, stroje estradowe dla gwiazd muzyki popularnej, ale także uniformy dla personelu linii lotniczych czy prestiżowych hoteli. Autorzy i autorki przybliżają fenomen Hase jako projektantki – działającej niezależnie w czasach upaństwowienia produkcji PRL, a potem w okresie transformacji – na tle mody i ówczesnych zjawisk społecznych, gospodarczych i artystycznych. Przegląd autorskich kolekcji opatrzony komentarzami samej Grażyny Hase, spisanymi specjalnie na potrzeby tej książki, pokazuje różnorodność inspiracji i dowcip, widoczny także w przekładaniu na język mody różnorodnych, czasem nieoczywistych, motywów. Ubiory, projekty, fotografie, reprodukcje materiałów prasowych z zasobów Muzeum Warszawy oraz archiwum bohaterki – bogaty materiał ilustracyjny zachęca do modowej podróży w czasie.

Piętnaście portretów architektek współcześnie działających w Polsce.

Monika Arczyńska, Magdalena Federowicz-Boule, Anna Paszkowska-Grudziąż, Marlena Happach, Ewa Kuryłowicz, Joanna Małecka, Natalia Paszkowska, Maria Saloni-Sadowska, Marta Sękulska-Wrońska, Dorota Sibińska, Magdalena Staniszkis, Jola Starzak, Anna Federowicz-Tomaszewska, Aleksandra Wasilkowska, Marlena Wolnik

Dlaczego wybrały architekturę? Co je inspiruje? Na jakie trudności natrafiają w pracy zawodowej? Magdalena i Maria Jeleńskie – prywatnie matka i córka – pytają utalentowane architektki z różnych pokoleń o to, jak radzą sobie w zdominowanym przez mężczyzn świecie projektowania. Chociaż dziś wydziały architektury kończy więcej kobiet niż mężczyzn, nadal to kobietom trudniej jest założyć własne pracownie czy zająć wysokie stanowiska. Najwyższa pora to zmienić!

Odwrócenie zwyczajowego porządku opowiadania historii pomaga autorowi wymknąć się tradycyjnej narracji i roli wszystkowiedzącego dziejopisa. Przeszłość nie istnieje –przypomina nam Błażej Brzostek. – Istnieją tylko jej ślady, które oglądamy w czasie teraźniejszym. Istnieje opowieść tworzona przez rodziców, historyków, polityków i duchownych dla edukacji, emocji, umocnienia w wierze.

Licząca niemal 800 stron książka składa się z 65 rozdziałów opatrzonych datami, od 2021 do 1339. Na drodze od dziś „do początku”, Brzostek nie odmierza równo kroków. Wybiera swobodnie lata, przy których się zatrzymuje. Rozpoczyna od obrazu Warszawy z lat 20. XXI wieku, cofa się do transformacji lat 90. XX wieku, zanurza w PRL, okres wojny, niepodległości, potem zaboru, zagląda do czasów nowożytnych, aby na końcu dotrzeć do średniowiecznych początków miasta.

Z dziejów kartografii tom XXII. Dawna kartografia historyczna i wojskowa 

pod red. Beaty Konopskiej, Pawła Weszpińskiego i Jerzego Ostrowskiego 

Zespół Historii Kartografii przy Instytucie Historii Nauki PAN 

wydawca: Muzeum Warszawy 

rok wydania: 2018 

oprawa miękka 

język polski i angielski 

ISBN: 978-83-65777-75-1

spis treści: http://www.maphist.waw.pl/z-dziejow-kartografii-xxii-2018-spis-tresci/

„Rzeczy dzieją się w Warszawie” to trzecia książka z warszawskimi opowiadaniami wydana przez Muzeum Warszawy. Do współpracy przy tegorocznym projekcie zaprosiliśmy, jak w poprzednich latach, znakomitych autorów, którym powierzyliśmy napisanie szesnastu tekstów literackich inspirowanych zbiorami Muzeum.

Hasłem tegorocznego tomu opowiadań są NOWE LEGENDY MIEJSKIE.

Współczesne wydania legend zwykle kierowane są do dzieci, jednak pierwowzory tych tekstów – opowieści – były przekazywane przez dorosłych i dla dorosłych, jako składnik potocznej wiedzy o rzeczywistości. Taki jest też nasz pomysł. Zaproszeni pisarze stworzyli alternatywne, fantastyczne, literackie historie na temat naszego miasta, jego dzielnic, konkretnych miejsc i postaci historycznych, bohaterów lokalnej wyobraźni i tych wyobrażonych na kartach książki „Rzeczy dzieją się w Warszawie”.

Szata graficzna książki to dzieło dwojga artystów. Kuba Sowiński zaprojektował najprostszą, skrajnie minimalistyczną, „szwajcarską” w wyrazie książkę, a następnie zaprosił do współpracy ilustratorkę Aleksandrę Cieślak, która ten szlachetny, ascetyczny projekt „zepsuła” szalonymi rysunkami, jakie mogą powstać w wyobraźni znudzonego na szkolnej lekcji nastolatka. Pokryte ilustracjami okładki książki zostały zaprojektowane i wydrukowane przy wykorzystaniu specjalnego algorytmu tak, że w całym nakładzie nie ma dwóch takich samych.

Folder towarzyszący wystawie czasowej "Rzemieślnicze historie. Pracownia Mieczników".

Pracownie, warsztaty, pawilony. Uczniowie, czeladnicy, mistrzowie. Prywaciarze, chałupnicy, rękodzielnicy. Autorka Zręcznych chodzi ulicami rzemieślniczej Warszawy. Rejestruje nieobecność przedwojennych żydowskich warsztatów. Bada losy powojennej „prywatnej inicjatywy”. Opisuje załamanie branży po 1989 roku. Szuka pracowni, które przetrwały transformację i mają się coraz lepiej. Odwiedza nowych rzemieślników.

Zręczni to zapis osobistych rozmów autorki z warszawskimi rzemieślnikami i mapa spacerów szlakiem ich pracowni i warsztatów. Historia warszawskiej sceny rzemieślniczej i wciągający reportaż.

„Nieba i ziemi nie widać”. Warszawiacy o wrześniu 1939 - książka towarzysząca wystawie czasowej pod tym samym tytułem, pod redakcją Anny Wrońskiej.

Publikacja zawiera dziewiętnaście wybranych relacji które w przejmujący sposób oddają realia i atmosferę tamtych dni. Wspomnienia zostały nadesłane w 1948 roku na konkurs Pamiętnik warszawiaka trafiają po raz pierwszy do czytelników.

Książka dostała wyróżnienie w kategorii "Najciekawsze wydawnictwa muzealne" w XIV konkursie "Mazowieckie zdarzenia muzealne - Wierzba"

Od redakcji:

"Świadkowie wspominają: koniec lata  tego roku był piękny. Motyw słonecznej pogody, spokojnego nieba, urodzaju, pojawia się w niemal wszystkich relacjach  z września 1939 roku jak przebłysk utraconej normalności. Bo trzy tygodnie później - jak napisał Stanisław Ostrowski - nieba i ziemi nie widać. Słowa opisujące konkretną chwilę i wrażenia człowieka przedzierającego się przez bombardowane miasto zarazem oddają  stan, w jakim znaleźli się mieszkańcy Warszawy, których świat w krótkim czasie rozsypał się w pył, przesłaniający wszelki widok."

Ekspozycja była prezentowana w dniach 13 września 2019 roku - 5 stycznia 2020 roku.

Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Plan Warszawy 1955, Plan dzielnic centralnych m.st. Warszawy

Andrzej Skalimowski, Paweł E. Weszpiński

Plan dzielnic centralnych m.st. Warszawy jest niezwykle interesującym dokumentem swoich czasów, chociaż w myśl ówczesnej polityki państwa nie miał być źródłem obiektywnej informacji. Uproszczony i zdeformowany za sprawą ingerencji cenzury przekaz topograficzny uniemożliwiał zrozumienie przestrzeni miasta, co uzasadniano względami bezpieczeństwa. W 1955 roku Warszawa liczyła milion mieszkańców. Rezultatem pierwszego etapu odbudowy było powstające w duchu socrealizmu centrum z Pałacem Kultury i Nauki, odtworzona zabytkowa tkanka Starego Miasta, nowe osiedla mieszkaniowe, wielkie fabryki i zakłady przemysłowe oraz infrastruktura miejska z Trasą W-Z na czele. Dla Bolesława Bieruta, patrona tych przemian, niedoścignionym ideałem estetycznym była nowa Moskwa.

>>Zachęcamy do wysłuchania autora czytającego fragment książki.<<

Cena okładkowa: 69 zł

Cena sprzedaży: 59 zł

Lata I wojny światowej to dla Warszawy czas zmian, które zaowocowały po odzyskaniu niepodległości. Nie tylko dramatyczne wydarzenia wojenne, lecz także przemiany polityczne, administracyjne i społeczne całkowicie zmieniły życie miasta. Na początku wojny było jednym z wielu gubernialnych ośrodków wielkiego imperium rosyjskiego, na końcu – stolicą niepodległego, odrodzonego państwa polskiego. Stało się to dzięki ogromnemu społecznemu zaangażowaniu mieszkańców pochodzących z różnych środowisk, o różnych poglądach i często odmiennym wyobrażeniu o politycznej przyszłości państwa. W 1918 roku Warszawa jako stolica miała przygotowane struktury administracyjne, kilkanaście tysięcy wyszkolonych urzędników i znacznie zwiększone terytorium.

Publikacja towarzysząca wystawie czasowej Odzyskana stołeczność. Warszawa 1915–1918 zawiera szkic historyczny, wybór obiektów z lat I wojny światowej ze zbiorów Muzeum Warszawy oraz teksty omawiające zagadnienia nawiązujące do tematu ekspozycji. Rozszerzają one wiedzę o postawach społecznych i politycznych, życiu kulturalnym w pierwszych latach odzyskanej stołeczności oraz popularyzują wybrane kolekcje Muzeum Warszawy.

Korpus Inżynierów Wojskowych, Plan Warszawy 1825,
Plan Miasta Stołecznego Warszawy, Wymierzony przez Officerów Korpusu Inżenierów w latach 1818 i 1819 i litografowany przez tychże roku 1822

Projekt graficzny „Planu Warszawy 1825” otrzymał wyróżnienie w konkursie Polish Graphic Design Awards 2018 w kategorii Wydawnictwa/Album i katalog.

Plany Korpusu Inżynierów Wojskowych i jego kontynuatorów to wybitne dzieła kartografii warszawskiej, szczegółowo dokumentujące zmiany przestrzeni miejskiej od 1822 do 1859 roku. Plan z 1825 roku, jeden z pierwszych w serii, jest przykładem najwyższego kunsztu pomiarowego, kartograficznego i estetycznego.

Warszawa w 1815 roku zyskała rangę stolicy Królestwa Polskiego doby konstytucyjnej. Wchodziła w ten nowy okres dziejów zubożała, wyniszczona okupacją pruską i wojnami napoleońskimi. Jej ówczesny obraz tworzyły nieodnawiane kamienice i kościoły, opuszczone pałace, zdewastowane ogrody publiczne. W ciągu 15 lat została jednak nie tylko odbudowana z zaniedbań, ale zyskała liczne budowle klasycystyczne, zarówno monumentalne, jak i mieszkalne. W zmianach tych uczestniczył Korpus Inżynierów Wojskowych, którego prace służyły regulacji oraz projektowaniu ulic i placów i w którym służbę pełnili także znamienici architekci.

Cena okładkowa: 69 zł

Cena sprzedaży: 59 zł