VARSAVIANA

Celina Osiecka od ponad pięćdziesięciu lat prowadzi zakład fotograficzny na warszawskiej Saskiej Kępie. Witryna na rogu ulic Francuskiej i Zwycięzców jest doskonale znana mieszkańcom dzielnicy. To jeden z ostatnich stołecznych zakładów, w którym można zamówić zdjęcia wykonane tradycyjną techniką analogową. Czarno-białe portrety przypominają o magii dawnej fotografii – dźwięku migawki, atmosferze skupienia towarzyszącej pozowaniu do zdjęć, materialności negatywów i papieru fotograficznego, zapachu odczynników. Celina Osiecka w rozmowie z Antoniną Gugałą opowiada o zakładzie oraz przybliża tradycyjne techniki wykonywania, wywoływania i retuszowania zdjęć. Dzięki temu możemy odkryć cenny fragment historii warszawskiej fotografii rzemieślniczej, a towarzyszące rozmowie hasła pokazują ją w szerszym kontekście. 

Jest to druga część 11. tomu edycji Dzieł Janusza Korczaka, wydanego we współpracy z Międzynarodowym Stowarzyszeniem im. Janusza Korczaka. 

Tom XI Dzieł Janusza Korczaka, wolumen 2.

Komitet redakcyjny: Hanna Kirchner, Aleksander Lewin (przewodniczący)

Stefan Wołoszyn, Marta Ciesielska (sekretarz)

Warszawa 2007

Ilość stron: 456

Oprawa: miękka

ISBN: 978-83-89348-79-1

Na 74. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego przygotowaliśmy książkę zbierającą relacje mieszkańców Śródmieścia z ’44. Przejmujące historie, opowiadające o heroizmie miasta i jego ofierze, pozwolą dotknąć niezwykłej historii miasta.

Powstanie 1944 roku odcisnęło nieodwracalne piętno na Śródmieściu Warszawy. Porównując przed- i powojenne fotografie centrum stolicy Polski, mamy często wrażenie oglądania ulic dwóch różnych miast. To właśnie na różnych przykładach działań okupanta w Śródmieściu możemy zrozumieć jego stosunek zarówno do polskiej ludności cywilnej, jak i do samych powstańców. Na terenie dzielnicy – na największą skalę w Ogrodzie Jordanowskim i ruinach Głównego Inspektoratu Sił Zbrojnych – doszło do masowej eksterminacji cywilów, początkowo przeprowadzanej bez względu na wiek i płeć.

opis i zdjęcie ze strony wydawcy

autor: praca zbiorowa

wydawca: Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego

oprawa miękka, 264 stron

ISBN: 978-83-951268-0-2

Pracownie, warsztaty, pawilony. Uczniowie, czeladnicy, mistrzowie. Prywaciarze, chałupnicy, rękodzielnicy. Autorka Zręcznych chodzi ulicami rzemieślniczej Warszawy. Rejestruje nieobecność przedwojennych żydowskich warsztatów. Bada losy powojennej „prywatnej inicjatywy”. Opisuje załamanie branży po 1989 roku. Szuka pracowni, które przetrwały transformację i mają się coraz lepiej. Odwiedza nowych rzemieślników.

Zręczni to zapis osobistych rozmów autorki z warszawskimi rzemieślnikami i mapa spacerów szlakiem ich pracowni i warsztatów. Historia warszawskiej sceny rzemieślniczej i wciągający reportaż.

„Nieba i ziemi nie widać”. Warszawiacy o wrześniu 1939 - książka towarzysząca wystawie czasowej pod tym samym tytułem, pod redakcją Anny Wrońskiej.

Publikacja zawiera dziewiętnaście wybranych relacji które w przejmujący sposób oddają realia i atmosferę tamtych dni. Wspomnienia zostały nadesłane w 1948 roku na konkurs Pamiętnik warszawiaka trafiają po raz pierwszy do czytelników.

Książka dostała wyróżnienie w kategorii "Najciekawsze wydawnictwa muzealne" w XIV konkursie "Mazowieckie zdarzenia muzealne - Wierzba"

Od redakcji:

"Świadkowie wspominają: koniec lata  tego roku był piękny. Motyw słonecznej pogody, spokojnego nieba, urodzaju, pojawia się w niemal wszystkich relacjach  z września 1939 roku jak przebłysk utraconej normalności. Bo trzy tygodnie później - jak napisał Stanisław Ostrowski - nieba i ziemi nie widać. Słowa opisujące konkretną chwilę i wrażenia człowieka przedzierającego się przez bombardowane miasto zarazem oddają  stan, w jakim znaleźli się mieszkańcy Warszawy, których świat w krótkim czasie rozsypał się w pył, przesłaniający wszelki widok."

Ekspozycja była prezentowana w dniach 13 września 2019 roku - 5 stycznia 2020 roku.

Rzeczy warszawskie z dreszczem to druga publikacja Muzeum Warszawy z opowiadaniami dla młodych dorosłych, po 20 rzeczach o Warszawie z 2017 roku.

Rzeczy warszawskie z dreszczem to historie zakorzenione w konkretnej, rozpoznawalnej rzeczywistości, lecz traktujące ją z ironicznym dystansem. Czasem przerażające, a czasem po prostu zabawne. Grające z konwencją literatury kryminalnej.

Do współpracy przy książce Rzeczy warszawskie z dreszczem zaprosiliśmy czworo uznanych pisarzy o własnym, wyrazistym głosie literackim i ze znakomitym dorobkiem. Są to Jarosław Klejnocki, Hubert Klimko-Dobrzaniecki, Joanna Olech i Łukasz Orbitowski. Zainspirowani obiektami z wystawy głównej Muzeum Warszawy autorzy napisali opowiadania o charakterze sensacyjnym. W każdym pojawiają się ­– bardziej lub mniej bezpośrednio – jeden obiekt z ekspozycji oraz motywy warszawskie. Oprócz opowiadań w książce zamieściliśmy informacje o rzeczach warszawskich – opisy kuratorskie oraz przetworzone zdjęcia i metryczki.

Przygotowanie ilustracji, projekt książki i jej skład powierzyliśmy doświadczonym ilustratorom i grafikom ze studia Homework: Joannie Górskiej i Jerzemu Skakunowi. Oprawa graficzna książki Rzeczy warszawskie z dreszczem charakteryzuje się posuniętą do granic możliwości lapidarnością, oszczędnością kolorów i celnością metafor, a także – podobnie jak opowiadania – poczuciem humoru, ironicznym dystansem i subtelnie naszkicowanym klimatem grozy. Zamieszczone w publikacji rysunki – jest ich kilkadziesiąt – wpisują się w najlepsze tradycje polskiej szkoły ilustracji i plakatu.

Herse. Warszawski dom mody

Agnieszka Dąbrowska

Dom Mody Bogusław Herse dla trzech pokoleń warszawianek i warszawiaków był synonimem luksusu. Przez pryzmat jego działalności Agnieszka Dąbrowska kreśli tło warszawskiego rynku mody drugiej połowy XIX i początku XX wieku.

Ubiory od Hersego wyróżniały się wyrafinowanym krojem, bogactwem detali, jakością i różnorodnością zastosowanych tkanin. Istotna część książki poświęcona została ich drugiemu, muzealnemu życiu.

Książka "Herse. Warszawski dom mody" Agnieszki Dąbrowskiej została wyróżniona w 60. Konkursie Polskie Towarzystwo Wydawców Książek – Najpiękniejsze Książki Roku 2019.

„Rzeczy dzieją się w Warszawie” to trzecia książka z warszawskimi opowiadaniami wydana przez Muzeum Warszawy. Do współpracy przy tegorocznym projekcie zaprosiliśmy, jak w poprzednich latach, znakomitych autorów, którym powierzyliśmy napisanie szesnastu tekstów literackich inspirowanych zbiorami Muzeum.

Hasłem tegorocznego tomu opowiadań są NOWE LEGENDY MIEJSKIE.

Współczesne wydania legend zwykle kierowane są do dzieci, jednak pierwowzory tych tekstów – opowieści – były przekazywane przez dorosłych i dla dorosłych, jako składnik potocznej wiedzy o rzeczywistości. Taki jest też nasz pomysł. Zaproszeni pisarze stworzyli alternatywne, fantastyczne, literackie historie na temat naszego miasta, jego dzielnic, konkretnych miejsc i postaci historycznych, bohaterów lokalnej wyobraźni i tych wyobrażonych na kartach książki „Rzeczy dzieją się w Warszawie”.

Szata graficzna książki to dzieło dwojga artystów. Kuba Sowiński zaprojektował najprostszą, skrajnie minimalistyczną, „szwajcarską” w wyrazie książkę, a następnie zaprosił do współpracy ilustratorkę Aleksandrę Cieślak, która ten szlachetny, ascetyczny projekt „zepsuła” szalonymi rysunkami, jakie mogą powstać w wyobraźni znudzonego na szkolnej lekcji nastolatka. Pokryte ilustracjami okładki książki zostały zaprojektowane i wydrukowane przy wykorzystaniu specjalnego algorytmu tak, że w całym nakładzie nie ma dwóch takich samych.

Szkoła na Wiejskiej jest pracą zbiorową zawierającą wspomnienia nauczycieli i wychowanek znanego gimnazjum i liceum żeńskiego Jadwigi Kowalczykówny i Jadwigi Jaworkówny istniejącego w latach 1903-1944. Szkoła przestał istnieć wraz z targiczną śmiercią (rozstrzelane przez niemieckich żołnierzy) założycielek. W esejach i wspomnieniach zebranych w książce utrwalone zostało czterdzieści lat działalności tej tak ważnej dla szkolnictwa warszawskiego placówki, która miała ważki wkład do rozwoju postępowej myśli pedagogicznej pierwszej połowy XX wieku.

10. tom z uznanej serii Biblioteka Warszawska nagrodzonej Klio Targach Książki Historycznej w 2010 roku. Rozważania nad przyszłością Warszawy są próbą zastanowienia się nad możliwymi wariantami rozwoju stolicy w okresie najbliższych 20-30 lat, a więc w czasie dorastania kolejnego pokolenia warszawiaków.

 Wartość Wspomnień warszawiaka egocentrysty:„JA” Jana B. Tereszczenki polega na połączeniu egotyzmu narratora z umiejętnością analitycznego myślenia o mechanizmach i następstwach wydarzeń historycznych modelujących powszednie życie i niepowszednie koleje losów Warszawiaków. Dzieciństwo w międzywojennej Warszawie, oraz przeżyta tam okupacja, wyjątkowe okrucieństwo pacyfikatorów Powstania, obóz pruszkowski i wygnańcza wędrówka po Polsce, powrót do stolicy i jej powojenna odbudowa i wreszcie traumatyczne spotkanie londyńskie z ojcem, oderwanym od kraju i bliskich przez lat kilkanaście – wszystkie te rozdziały życiorysu Tereszczenki, przedstawione z urzekającą swadą narracyjną, wpisują się dokładnie w historię stolicy i jej kraju. Wspomnienia Jana Tereszczenki przedstawiają obraz wyjątkowo dramatycznego okresu w naszych dziejach oraz są zapisem języka i sposobu myślenia ludzi żyjących w tym okresie.

„63 dni życia i walki” to wyjątkowa publikacja poświęcona bohaterom walki o Polskę, o życie…

W 70. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego oddajemy w ręce czytelników album, stworzony we współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego, zawierający cenne, rzadko publikowane fotografie z tego okresu.

Ten niezwykły reportaż przywołuje kolejne dni walki o wolność: radość towarzyszącą wybuchowi powstania, przytłumioną trudnościami codziennej egzystencji, heroiczną walkę powstańców na barykadach, sanitariuszek w szpitalach polowych i na gruzach zburzonego miasta. To także obraz codziennego życia wypełnionego tęsknotą za normalnością, której namiastkę mieszkańcy Warszawy mogli odnaleźć w nielicznych, ale nadal funkcjonujących kawiarniach, teatrzykach, przy muzyce płynącej z radia czy podczas lektury codziennej prasy. W obliczu wszechobecnej śmierci czytelnik dostrzeże również radość zaślubin i przyjacielskich spotkań – radość z kolejnego dnia życia.

Fotografie pokazują także ogrom nadziei i niezwykłą odwagę młodych bohaterów z batalionów: „Zośka”, „Pięść”, „Gustaw”, „Dzik”, Golski”, „Harnaś”, „Kiliński”, „Ruczaj”, „Sokół” i wielu innych bezimiennych herosów tamtego czasu.

W klimat powstańczej Warszawy wprowadza czytelników dr hab. Andrzej Krzysztof Kunert, sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

/opis ze strony wydawcy/

autorzy: Jan Łoziński  (wyb. foto. i podpisy) | Andrzej Krzysztof Kunert  (posłowie) | Andrzej Barecki  (proj. graf.)

wydawca: Bosz

rok wydania: 2014

oprawa twarda, 248 stron, format: 240 x 330 mm

ISBN: 978-83-7576-227-3

Autor w 1930 roku wyemigrował do Francji. Po wybuchu wojny trafił do Auschwitz, skąd w 1943 został przewieziony do Warszawy, do oczyszczania ruin getta. Brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po klęsce Powstania, od września 1944 do wkroczenia wojsk sowieckich w styczniu 1945, ukrywał się wraz z sześciorgiem innych Żydów i katolickim księdzem w piwnicy zniszczonej kamienicy przy ulicy Franciszkańskiej 8. Wspomnienia Goldsteina obrazują ciągłą walkę pomiędzy poczuciem beznadziejności dokonywania nadludzkich wysiłków a mobilizacją popartą nadzieją, że wyzwolenie przyjdzie już lada moment. Opowiadają też o trudnym radzeniu sobie z własną ludzką naturą w tak ekstremalnych warunkach i o potrzebie utrzymywania stabilnej, pozytywnej atmosfery w grupie „więźniów bunkra”, gdzie najdrobniejszy nawet konflikt czy załamanie morale mogłoby doprowadzić do ostatecznego dramatu. Tym razem się udało – siedem ukrywających się osób doczekało wyzwolenia. Oswobodzenie nie wystarczyło jednak, by każdy z tych ludzi mógł prowadzić potem normalne życie. Doświadczenie czasu w bunkrze okazało się dla jednego z „więźniów” psychicznie nie do udźwignięcia. 

wydawca: Fundacja Ośrodka Karta, Dom Spotkań z Historią, Żydowski Instytut Historyczny

oprawa miękka, 215 stron 

ISBN: 978-83-62020-37-9 

rok wydania: 2011

Lata I wojny światowej to dla Warszawy czas zmian, które zaowocowały po odzyskaniu niepodległości. Nie tylko dramatyczne wydarzenia wojenne, lecz także przemiany polityczne, administracyjne i społeczne całkowicie zmieniły życie miasta. Na początku wojny było jednym z wielu gubernialnych ośrodków wielkiego imperium rosyjskiego, na końcu – stolicą niepodległego, odrodzonego państwa polskiego. Stało się to dzięki ogromnemu społecznemu zaangażowaniu mieszkańców pochodzących z różnych środowisk, o różnych poglądach i często odmiennym wyobrażeniu o politycznej przyszłości państwa. W 1918 roku Warszawa jako stolica miała przygotowane struktury administracyjne, kilkanaście tysięcy wyszkolonych urzędników i znacznie zwiększone terytorium.

Publikacja towarzysząca wystawie czasowej Odzyskana stołeczność. Warszawa 1915–1918 zawiera szkic historyczny, wybór obiektów z lat I wojny światowej ze zbiorów Muzeum Warszawy oraz teksty omawiające zagadnienia nawiązujące do tematu ekspozycji. Rozszerzają one wiedzę o postawach społecznych i politycznych, życiu kulturalnym w pierwszych latach odzyskanej stołeczności oraz popularyzują wybrane kolekcje Muzeum Warszawy.