Fotografia

"Konrad Brandel 1838–1920" to album monograficzny poświęcony jednemu z najwybitniejszych polskich fotografów, wynalazcy, fotoreporterowi współpracującemu z ilustrowanymi tygodnikami, kronikarzowi Warszawy końca XIX w. W historii polskiej fotografii zapisał się jako oryginalny twórca oraz wynalazca aparatu fotograficznego zwanego "fotorewolwerem”, który zrewolucjonizował styl fotografowania. Brandel pierwszy realizował fotograficzne kalendarze, był prekursorem dokumentacji fotograficznej stanów chorobowych. Jako pierwszy otrzymał tytuł Fotografa Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Nagradzany na europejskich wystawach fotograficznych, wszedł do zespołu jurorów pierwszej ważnej polskiej wystawy fotografii w 1901 roku. Poza zdjęciami Brandla, w publikacji znalazł się esej o fotografie, kalendarium życia i twórczości w zestawieniu z wydarzeniami światowymi wiążącymi się z rozwojem fotografii.

/opis i zdjęcia ze strony wydawcy/

Autor: Danuta Jackiewicz

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Format: 20 x 21 cm

Liczba stron: 148

ISBN: 978-83-62020-71-3

Warszawa, której nie ma, ożywa na kartach tej książki. Kolejne strony odkrywają współcześnie nieznane nam oblicze naszej stolicy. Zobaczmy bogato zdobione elewacje kamienic i gmachów użyteczności publicznej, pełne szyku ulice, dworce kolejowe, kościoły. Pospacerujmy ulicą Marszałkowską, przy której ocalało jedynie kilkanaście przedwojennych budynków, zajrzyjmy na plac Piłsudskiego, wyglądający dziś całkowicie inaczej niż 80 lat temu, czy też na Trakt Królewski, gdzie powojenna odbudowa wprowadziła wiele zmian w zabudowie. Warszawa, której nie ma prezentuje miejsca w większości zniszczone w czasie II wojny światowej – podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku, w czasie wyburzania terenów getta, czy też po wybuchu powstania warszawskiego. Część spośród prezentowanych budynków przestała istnieć w czasach pokoju – zostały rozebrane ze względów ideologicznych bądź komercyjnych, zwalniając miejsce pod nową zabudowę.  Wybranym ilustracjom towarzyszą informacje o prezentowanych miejscach oraz plany, dzięki którym można je odnaleźć na mapie współczesnej Warszawy.

/opis ze strony wydawcy/

Autor: Ryszard Mączewski

Ilość stron: 132

Format: 220 x 220 Oprawa: twarda

ISBN: 978-83-7729-331

Czy Warszawę można było odbudować inaczej? Kto naprawdę napisał dekret Bieruta? Dlaczego wraca mit „małego Paryża”, a przepadła duma z tego, że „cały naród zbudował swoją stolicę”? Do kogo dziś należy miasto?

Spór o odbudowę Warszawy to opowieść o odważnych planach naprawy miasta, o kontrowersjach wokół Biura Odbudowy Stolicy, ale także o „kuratorach z Karaibów” i o patologiach reprywatyzacji – jednym słowem o najnowszych dziejach Warszawy. O historii, w której „nic się nie kończy i nic nie jest na zawsze”, piszą badacze, muzealnicy i varsavianiści, mówią aktywiści i działacze społeczni. Odkrywamy ją w mało znanych dokumentach archiwalnych.
Książka zbiera i pogłębia materiały z wystawy Spór o odbudowę, jednej z najgłośniejszych warszawskich wystaw ostatnich lat, przygotowanej w ramach festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE 7 w 2015 r.

Rzecz nie dotyczy kandelabrów i płaskorzeźb. Nie dotyczy koniecznych lub zbędnych wyburzeń. Dotyczy funkcji miasta. Przedmieść i centrum. Polityki mieszkaniowej. Praw lokatorów i praw właścicieli. A ściślej: prawa do mieszkania zderzonego z prawem własności. I z tego punktu widzenia, nie ma tematu bardziej aktualnego niż odbudowa Warszawy.

- Marcin Wicha, Spór o rewolucję, www.dwutygodnik.com

Album z fotografiami autorstwa Czesława Czaplińskiego przedstawiającymi ogród i budynki Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Autorem słowa wprowadzającego jest prof. Maria Poprzęcka. Tekst tłumaczony jest na język angielski i chiński.

Fotografie: Czesław Czapliński
Wstęp: Maria Poprzęcka
Rok wydania: 2012 
Liczba stron: 156

/wersja angielska/

70 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, do walki o wolność swojego miasta przystąpiło kilkanaście tysięcy słabo uzbrojonych powstańców. Dowództwo podziemnej Armii Krajowej, decydując o podjęciu jawnych działań zbrojnych przeciwko przeważającym siłom okupanta niemieckiego, planowało utrzymanie kontroli nad miastem przez tydzień, może 10 dni. Zakładano, że wkrótce do szturmu na Warszawę ruszy Armia Czerwona. Stalin jednak wstrzymał działania ofensywne, a osamotnieni powstańcy bronili swojej stolicy przez blisko 10 tygodni. W ciągu 63 dni walk zginęło około 18 000 żołnierzy powstania i blisko 120 000 mieszkańców Warszawy, zabitych w czasie walk, a także okrutnie zamordowanych przez hitlerowców. Jednak przez te 63 dni powstania Warszawa – choć palona, ostrzeliwana i bombardowana – walczyła i żyła wolnością, funkcjonowało niepodległe państwo polskie. Jak wyglądała ta walka i życie miasta, pokazujemy na starannie wyselekcjonowanych fotografiach archiwalnych…

/opis ze strony wydawcy/

Jan Łoziński  (wyb. foto. i podpisy) | Andrzej Krzysztof Kunert  (wstęp) | Robin Gill  (tłum.) | Andrzej Barecki  (proj. graf.)

wydawca: Bosz

rok wydania: 2014

oprawa twarda, 64 strony, format: 14,5x20

ISBN: 978-83-7576-235-8

70 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, do walki o wolność swojego miasta przystąpiło kilkanaście tysięcy słabo uzbrojonych powstańców. Dowództwo podziemnej Armii Krajowej, decydując o podjęciu jawnych działań zbrojnych przeciwko przeważającym siłom okupanta niemieckiego, planowało utrzymanie kontroli nad miastem przez tydzień, może 10 dni. Zakładano, że wkrótce do szturmu na Warszawę ruszy Armia Czerwona. Stalin jednak wstrzymał działania ofensywne, a osamotnieni powstańcy bronili swojej stolicy przez blisko 10 tygodni. W ciągu 63 dni walk zginęło około 18 000 żołnierzy powstania i blisko 120 000 mieszkańców Warszawy, zabitych w czasie walk, a także okrutnie zamordowanych przez hitlerowców. Jednak przez te 63 dni powstania Warszawa – choć palona, ostrzeliwana i bombardowana – walczyła i żyła wolnością, funkcjonowało niepodległe państwo polskie. Jak wyglądała ta walka i życie miasta, pokazujemy na starannie wyselekcjonowanych fotografiach archiwalnych…

/opis ze strony wydawcy/

autorzy: Jan Łoziński  (wyb. foto. i podpisy) | Andrzej Krzysztof Kunert  (posłowie) | Andrzej Barecki  (proj. graf.)

wydawca: Bosz

rok wydania: 2014

oprawa twarda, 64 strony, format: 14,5x20

ISBN: 978-83-7576-234-1

/wersja francuska/

70 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, do walki o wolność swojego miasta przystąpiło kilkanaście tysięcy słabo uzbrojonych powstańców. Dowództwo podziemnej Armii Krajowej, decydując o podjęciu jawnych działań zbrojnych przeciwko przeważającym siłom okupanta niemieckiego, planowało utrzymanie kontroli nad miastem przez tydzień, może 10 dni. Zakładano, że wkrótce do szturmu na Warszawę ruszy Armia Czerwona. Stalin jednak wstrzymał działania ofensywne, a osamotnieni powstańcy bronili swojej stolicy przez blisko 10 tygodni. W ciągu 63 dni walk zginęło około 18 000 żołnierzy powstania i blisko 120 000 mieszkańców Warszawy, zabitych w czasie walk, a także okrutnie zamordowanych przez hitlerowców. Jednak przez te 63 dni powstania Warszawa – choć palona, ostrzeliwana i bombardowana – walczyła i żyła wolnością, funkcjonowało niepodległe państwo polskie. Jak wyglądała ta walka i życie miasta, pokazujemy na starannie wyselekcjonowanych fotografiach archiwalnych…

/opis ze strony wydawcy/ 

autorzy: Jan Łoziński  (wyb. foto. i podpisy) | Andrzej Krzysztof Kunert  (wstęp) | Bertrand Pério  (tłum.) | Andrzej Barecki  (proj. graf.)

wydawca: Bosz

rok wydania: 2014

oprawa twarda, 64 strony, format: 14,5x20

ISBN: 978-83-7576-236-5

/wersja niemiecka/

70 lat temu, 1 sierpnia 1944 roku, do walki o wolność swojego miasta przystąpiło kilkanaście tysięcy słabo uzbrojonych powstańców. Dowództwo podziemnej Armii Krajowej, decydując o podjęciu jawnych działań zbrojnych przeciwko przeważającym siłom okupanta niemieckiego, planowało utrzymanie kontroli nad miastem przez tydzień, może 10 dni. Zakładano, że wkrótce do szturmu na Warszawę ruszy Armia Czerwona. Stalin jednak wstrzymał działania ofensywne, a osamotnieni powstańcy bronili swojej stolicy przez blisko 10 tygodni. W ciągu 63 dni walk zginęło około 18 000 żołnierzy powstania i blisko 120 000 mieszkańców Warszawy, zabitych w czasie walk, a także okrutnie zamordowanych przez hitlerowców. Jednak przez te 63 dni powstania Warszawa – choć palona, ostrzeliwana i bombardowana – walczyła i żyła wolnością, funkcjonowało niepodległe państwo polskie. Jak wyglądała ta walka i życie miasta, pokazujemy na starannie wyselekcjonowanych fotografiach archiwalnych…

autorzy: Jan Łoziński  (wyb. foto. i podpisy) | Andrzej Krzysztof Kunert  (wstęp) | Peter-Christian Seraphim  (tłum.) | Andrzej Barecki  (proj. graf.)

wydawca: Bosz

rok wydania: 2014

oprawa twarda, 64 strony, format: 14,5x20

ISBN: 978-83-7576-237-2

Legenda o najwspanialszej kolekcji

Mając kilka minut na spakowanie dobytku swojego życia, chowali do wielkiej walizki oraz dwóch konopnych worków jedzenie i najcenniejsze przedmioty. Gdy zobaczył w jej dłoniach szare pudełko, krzyknął, by chowała tylko potrzebne rzeczy. Nie posłuchała go. Dla niej olbrzymia kolekcja przepięknych grafik i pocztówek w szarym kartonie była najcenniejszą rzeczą pod słońcem. Musiała ją zabrać, skoro już więcej miała nie zobaczyć ukochanej Warszawy. Przecież z Sybiru nikt nie wracał.   Kilka minut później do domu wbiegł rosyjski żołnierz i wyprowadził Jana i Katarzynę Jastrzębskich z domu przy ul. Dobrej 40, skąd dołączyli do kilkusetosobowej grupy zesłańców. Po niecałej godzinie, pod eskortą wrogiego wojska, grupa ruszyła na wschód.  

Trud podróży, mroźny klimat, widmo śmiertelnych chorób, niebezpieczeństwo czyhające ze strony zwierząt i innych zesłańców – to wszystko można było przetrwać, jeśli miało się jakieś wspomnienia. A ona miała swoją ukochaną Warszawę ukrytą w kartonowym pudełku. Każda z grafik oraz pocztówek budziła w jej myślach obrazy konkretnych osób, miejsc lub zdarzeń. Jan często śmiał się z małżonki, że z taką nabożnością wpatruje się w pocztówki. Jednak, gdy nikogo nie było w pobliżu, sam kilka razy uronił łzę nostalgii nad przepięknym zbiorem. W chwili gdy w rodzinie Jastrzębskich pojawiło się dziecko, obszerna kolekcja zaczęła pełnić coś więcej, niż sentymentalną pamiątkę. Adam, syn zesłańców, uwielbiał gdy mama opowiada mu o Warszawie. Karty z miastem rodziców stały się w jego wyobrażeniach dowodem na istnienie innego, lepszego świata, który kiedyś może powrócić. Zygmunt, przywiązany do dziedzictwa z mroźnej Syberii, postanowił uzupełnić kolekcję o inne pocztówki z przedwojenną Warszawą. Zbiór rósł z miesiąca na miesiąc, lecz zatrzymała go nagła śmierć właściciela, zamykając go na pięćdziesiąt lat w starej skrzyni na strychu jednej z kamienic przy Rynku Starego Miasta 1/3.

Zbigniew Dłubak, jeden z najważniejszych polskich fotografów powojennej awangardy, nad tematem aktu zaczął pracować około 1958 roku. Akt kobiecy pozostał głównym motywem w jego twórczości fotograficznej do końca jego aktywności artystycznej. Nie był on jednak nigdy uważany za specjalistę od aktu. Paradoks ten można tłumaczyć tym, że akty Dłubaka były zawsze poddane logice modernizmu – służyły wypowiedziom na temat języka fotografii, struktury powstawania i odczytywania znaczeń czy mechanizmów działania odbioru wzrokowego. Zagadnienia te wysuwane na pierwszy plan, przesłaniały fakt, że owe teoretyczne rozważania prowadzone są na fotografiach nagiego kobiecego ciała.

Kiedy Zbigniew Dłubak realizował pierwsze projekty artystyczne  oparte na seriach aktów kobiecych, rewolucja w myśleniu i mówieniu o ciele właśnie się dokonywała. Nie miała ona jednak szerokiego oddźwięku w Polsce ani szczególnego wpływu na twórczość tego autora. Rzeczywisty kontekst dla Ikonosfer i Gestykulacji  to szeroko rozumiany modernizm, z jego zainteresowaniem specyfiką medium, strukturalizmem i autonomią sztuki. Od samego początku fotograficzna praca Dłubaka nad ciałem kobiety jest bardzo analityczna, kadry są oszczędne, zgeometryzowane, budowane na fragmencie. Przez zabiegi abstrahujące oraz wprowadzenie symetrii i powtórzenia ich erotyzm zostaje wyparty, podobnie jak ukryty zostaje wymiar władzy w relacji artysta-modelka. Na pierwszy plan wysunięty jest mechanizm działania fotograficznej reprezentacji oraz znak odarty ze znaczenia, znak pusty. Wystawa wydobywa te właśnie wątki z obszernego dorobku artysty. Wybór prac z lat 1970-1978, p.t. Gestykulacje, które były wykonane w bardzo wielu wariantach z wieloma modelkami oraz szkice i dokumentacja  trzech instalacji fotograficznych p.t. Ikonosfery, które powstawały w latach 1967-1971, pokazuje wyjątkowo konsekwentną i rygorystyczną pracę z kobiecym ciałem.

opis i zdjęcie ze strony wydawcy

autor: praca zbiorowa

wydawca: Fundacja Archeologia Fotografii

oprawa miękka, 222 strony

ISBN: 9788393604579

Album „Chris Niedenthal 1989” przedstawia niezwykle ważny w historii Polski okres przełomu roku 1989. Czas, w którym dokonały się w Polsce dziejowe zmiany znakomicie uchwycił i pokazał na swoich fotografiach jeden z najbardziej cenionych fotoreporterów europejskich – Chris Niedenthal. W zdjęciowym reportażu uwiecznione zostały najważniejsze momenty roku 1989 z uwzględnieniem ówczesnego kontekstu historycznego. Czas PRL-u był dla twórców okresem wyjątkowo trudnym i skomplikowanym z powodu podporządkowania wszystkich dziedzin kultury wszechobecnej polityce i ideologizacji. Fotografia natomiast była jedną z tych dziedzin, która najwierniej i najcelniej potrafiła oddać i scharakteryzować zastaną rzeczywistość.

/opis ze strony wydawcy/

Chris Niedenthal  (fot.)

Andrzej Barecki  (proj. graf.)

wydawca: Bosz

rok wydania: 2017

oprawa twarda, 200 stron, format: 20x27

ISBN: 978-83-7576-311-9

Książka – saga rodu Gazdów – opisuje życie fotografów, właścicieli wytwórni widokówek, którzy fotografowali najpiękniejsze zabytki polskich miast. Zachowały się zdjęcia z Warszawy, Krakowa, Krynicy, Częstochowy, Kielc. Wytwórnia Fotograficznych Kart Widokowych działała do kapitulacji Powstania Warszawskiego. W książce po raz pierwszy zostało opublikowanych ponad 100 starych zdjęć, wiele ze szklanych negatywów.?

/opis i zdjęcia ze strony wydawcy/

Autor: Marzanna Latour

Wydawnictwo: Ekbin

Rok wydania: 2015

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Liczba stron: 190

Numer ISBN: 9788394094119

Ponad 80 ilustracji (archiwalnych fotografii i wybranych współczesnych prac) prezentowanych w książce opowiada historię zniszczeń, działań artystów i materialności fotografii. Subiektywny wybór pozwala zobaczyć w jaki sposób fotografie określane jako „obiekty do konserwacji” przybierają abstrakcyjne formy i pod względem wizualnym wydają się czymś więcej niż tylko świadectwem czasu. Książka wychodzi jednak poza estetyzację zniszczeń - teoretyczną refleksję na temat materialności fotografii podejmują teksty Marty Przybyło –Ibadullajev i Sławomira Sikory, a także inspirujące opisy Moniki Supruniuk wprowadzające nas w zagadnienia konserwacji prewencyjnej.

opis i zdjęcie ze strony wydawcy

autor: praca zbiorowa, wersja polsko-angielska

wydawca: Fundacja Archeologia Fotografii

oprawa miękka, 184 strony

ISBN: 9788364443060

Pierwsza antologia tekstów znanego badacza fotografii Lecha Lechowicza jest ważnym przyczynkiem do historii XX-wiecznej sztuki w Polsce. Prezentowane w tym zbiorze teksty dotyczą polskiej fotografii i ujmują ją historycznie oraz problemowo.

Prezentowane w tym zbiorze teksty dotyczą polskiej fotografii i ujmują ją historycznie oraz problemowo. Jak każdy zbiór tekstów jednego autora, ale pisanych w różnym czasie i dla różnych czytelników, jest on zróżnicowany. Dzięki temu te same zjawiska przedstawione bywają w różnych ujęciach i kontekstach w kilku tekstach. Mimo układu chronologicznego nie mają one stanowić pełnej ani nawet zarysowanej rekonstrukcji historycznej. Odpowiadają zainteresowaniom badawczym autora, które obejmują ponad sto lat polskiej fotografii.

Lektura ciekawa, potrzebna i obowiązkowa, zwłaszcza dla adeptów fotografii oraz historii sztuki.

opis i zdjęcie ze strony wydawcy

autor: Lech Lechowicz, Jacek Redzisz

wydawca: Fundacja Archeologia Fotografii

oprawa miękka, 192 strony

ISBN: 9788392886266

Projekt  Gra w archiwum to propozycja nowego odczytania archiwum, ale także całej twórczości Jerzego Lewczyńskiego.

Pijarski - fotograf i historyk sztuki, podjął artystyczny dialog z Jerzym Lewczyńskim wydobywając na pierwszy plan element żartu i zabawy, niezwykle charakterystyczny dla tej twórczości choć często pomijany. Wykonał także pracę badawczą, ukazując w nieortodoksyjny sposób rozmaite wątki ikonograficzne i symboliczne stale obecne w twórczości gliwickiego klasyka. Na tablicach, przypominających Atlas Mnemosyne Warburga, zobaczymy około 150 przefotografowanych zdjęć wydobytych przez obu artystów z archiwum Lewczyńskiego. Część z nich to bardzo znane kadry, inne to fotografie pamiątkowe i znalezione, jest też wiele fotografii wcześniej nie pokazywanych i nie publikowanych.

opis i zdjęcie ze strony wydawcy

autor: Krzysztof Pijarski, Jerzy Lewczyński

wydawca: Fundacja Archeologia Fotografii

oprawa miękka, 46 stron

Fotograficzna książka Industrial, prezentuje wybór ok. 60 fotografii przemysłowych Tadeusza Sumińskiego (1924-2009) wraz z tekstami Wojciecha Wilczyka i Marty Przybyło-Ibadullajev. Zdjęcia, pokazują mało znaną cześć dorobku wybitnego pejzażysty. Fotografie pochodzą z lat 1962-1964, kiedy Sumiński pracował jako etatowy fotograf w „La Revue Polonaise”, francuskojęzycznej wersji miesięcznika „Polska”, w której przemysł był jednym z wiodących tematów przez cały okres funkcjonowania pisma. Materiał, zawierający wybór fotografii z kilku zakładów przemysłowych, jest nie tylko interesującym dokumentem, ale przede wszystkim przykładem  poszukiwań  formalnych Sumińskiego. Fotografie pochodzą m.in. z Zakładów tytoniowych w Czyżynach w Krakowie, Fabryki Zegarków w Błoniach i  Młyna w Szymanowie.

opis i zdjęcie ze strony wydawcy

autor: Tadeusz Sumiński

wydawca: Fundacja Archeologia Fotografii

oprawa twarda, 120 stron

ISBN: 9788364443046