Biografie

Zbiór opowieści mieszkańców stolicy o życiu codziennym w przedwojennej Warszawie. Bohaterowie tej książki pochodzą z różnych środowisk, stąd z ich wspomnień wyłania się wielowymiarowy portret Warszawy – miasta pełnego kontrastów, w nieustającym ruchu, zmieniającego się, tętniącego życiem – mówi Magda Szymańska. Warszawa w ich opowieściach ma dwa oblicza: to nowoczesna europejska stolica i małe, prowincjonalne miasteczko. Nasi bohaterowie opowiadają także o tym, jakie wydarzenia najmocniej zapadły w ich pamięć, czym żyli i jak zmieniała się stolica na przestrzeni tych dwudziestu lat.

W listopadzie 1918 roku Warszawa stała się stolicą niepodległej Polski i centralnym ośrodkiem politycznym, administracyjnym, kulturalnym i handlowym II Rzeczypospolitej. Tu rozgrywały się najważniejsze dla kraju wydarzenia, urzędował prezydent, rząd i parlament. W dwudziestoleciu międzywojennym miasto zaczęło się dynamicznie rozwijać – powstawały nowe osiedla, linie komunikacyjne, budynki użyteczności publicznej. Stolica Polski stała się miastem reprezentacyjnym, wielokulturowym, jednak obok eleganckich dzielnic o wielkomiejskim charakterze jak Śródmieście czy Mokotów, z restauracjami, kinami, wytwornymi hotelami, istniały też przeludnione dzielnice robotnicze, zamieszkane przez warszawską biedotę, jak Wola czy Sielce oraz żydowska dzielnica północna, pełna sklepów i małych warsztatów. 

Warszawa zapamiętana to jednak nie tylko opowieść o mieście, jego topografii i faktografii – dodaje Magda Szymańska. Wiele z tych relacji ma charakter bardzo osobisty – bohaterowie opowiadają o swoim dzieciństwie, życiu rodzinnym, szkole, przywołują zabawne anegdoty. Książkę uzupełniają niepublikowane dotąd zdjęcia z rodzinnych archiwów.

Warszawa zapamiętana. W okupowanej stolicy to obraz codziennego życia w Warszawie z lat 1939–44, przedstawiony we wspomnieniach jej mieszkańców. Bohaterowie książki opowiadają m.in. o konspiracji, represjach, tajnym nauczaniu i warszawskim getcie. Są to poruszające, dynamiczne i barwne relacje Publikacja ukazuje się w serii wydawniczej „Z Archiwum Historii Mówionej”. Publikujemy w niej historie warszawiaków, którzy nagrali swoje wspomnienia oraz przekazali rodzinne dokumenty i zdjęcia do Archiwum Historii Mówionej DSH i Ośrodka KARTA. Książkę uzupełniają niepublikowane dotąd fotografie z rodzinnych albumów naszych rozmówców. Opracowała: Magda Szymańska

oprawa broszurowa ze skrzydełkami, 232 strony 

rok wydania: 2019

wydawca: Dom Spotkań z Historią

ISBN: 978-83-66068-15-5 

Jacek Bocheński, pisarz, publicysta, opozycjonista, działacz licznych instytucji kulturalnych. Rocznik 1926. Kilka lat temu powiedział sobie: „Masz klawiaturę, ekran w komputerze. Jest świat naokoło. Zapisuj, co tobie i światu się zdarzy. Pisz Blog. Zobaczymy, jak ci pójdzie.” Po czym odkrywa, że w pisaniu blogu nie chodzi o literaturę, lecz o życie. Bloger nie tyle pisze, ile „potwierdza swoje ego: ja jestem”.

Jaki zatem „jest” Jacek Bocheński? On sam twierdzi, że zwyczajnie. Ale cóż to za zwyczajność, w której przeplatają się pijackie scenki spod osiedlowego marketu, ze wspomnieniami o Konstantym Ildefonsie – Gałczyńskim kopiącym własną sztuczną szczękę, z przejmującymi przemyśleniami o stosowaniu tortur, z anegdotami z przyjęć i sylwestrów, reminiscencjami wojennymi, cierpkimi komentarzami na temat bieżących wydarzeń politycznych i pewną dozą ironicznych komentarzy na temat Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Służew nad Dolinką i jej mieszkańców. I jeszcze kobiety, którym autor kupuje ciasteczka, ostrzegając lojalnie, że spotkanie opisze na blogu.

W książce „Bolesław Leśmian w Warszawie" autor Piotr Łopuszański rusza warszawskimi śladami jednego z najwybitniejszych poetów XX wieku, a przy tym kobieciarza, nałogowego palacza (75 papierosów dziennie!) i niespełnionego reżysera, który niesłusznie jest kojarzony z prowincją. Nawet gdy urodzony w Warszawie Leśmian otrzymał posadę notariusza w Hrubieszowie a potem w Zamościu, regularnie bywał w rodzinnym mieście: czy to w odwiedzinach u kochanki, czy w celu podreperowania zdrowia, czy w końcu, by posiedzieć z przyjaciółmi w ulubionych kawiarniach. Jak na skrzydłach wracał do ukochanej Warszawy z Paryża czy słonecznego Cannes. W książce ukazane zostało życie poety, jego perypetie, związki z Warszawą, anegdoty oraz nowe, niepublikowane wcześniej informacje. Czytelnik pozna miasto takie, jakim widział je Leśmian: od tygla kulturowego w ciasnych granicach narzuconych przez zaborcę do tętniącej życiem metropolii, którą upodobała sobie bohema artystyczna. Autor pokazuje zmieniającą się Warszawę od lat 70. XIX stulecia po schyłek lat 30. XX wieku.

autor: Piotr Łopuszański

wydawca: Skarpa Warszawska 

rok wydania: 2017

oprawa twarda, 264 strony 

ISBN: 9788363842598

Obszerna biografia Stefana Wiecheckiego "Wiecha" - Homera warszawskiej ulicy i warszawskiego Jęzora, jak pisał o nim Julian Tuwim. Zawierająca wiele nigdy nie publikowanych zdjęć. Wzbogacona wspaniałymi felietonami pisanymi przez autora w gwarze warszawskiej rodem z placu Kercelego, Targówka i Szmulek, komentującymi w satyryczny sposób codzienne życie przedwojennej, a później powojennej Warszawy.

„Janusz Kusociński” – pierwszy minialbum z serii Medaliści, której bohaterami będą wybitni polscy sportowcy, poświęcony został osobie Janusza Kusocińskiego (1907–1940), mistrza olimpijskiego w biegu na 10 tysięcy metrów (Los Angeles, 1932), wicemistrza Europy w biegu na 5 tysięcy metrów (Turyn, 1934), rekordzisty świata w biegach na 3 tysiące metrów i 4 mile oraz dziesięciokrotnego mistrza Polski, który został rozstrzelany przez hitlerowców podczas drugiej wojny światowej. Jego krótką i tragiczną, ale jakże bogatą historię przedstawił na łamach niniejszej książki ceniony dziennikarz sportowy, Stefan Szczepłek.

Stefan Szczepłek (autor) 

Liczba zdjęć: 62

Format: 150 × 200 mm

ISBN: 978-83-7576-431-4

Oprawa: twarda

Numer wydania: I

Rok wydania: 2019

Język: polsko-angielski

Juliusz Nagórski (1877 - 1944), mieszkaniec warszawskiej Pragi-Północ, rówieśnik znanych architektów europejskich, jak le Corbusier, czy Erich Mendelsohn, w latach 1905 - 1910 studiował w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu. Po powrocie do kraju rozpoczął karierę niezależnego architekta, a  także utalentowanego rysownika, malarza, rzeźbiarza i dekoratora.

Jego działalność zawodowa, oprócz tworzenia właściwej architektury, obejmuje również prace z zakresu urbanistyki - tzw. Potrójny Nowy Świat, regulację placu Marszałka Piłsudskiego oraz najważniejszy, niezrealizowany oczywiście, projekt - "Wystawa Światowa 1943".

Mimo tak bogatej twórczości i dorobku, jego postać o wielobarwnej osobowości pozostaje do dzisiaj mało znana i dość enigmatyczna, po części dlatego, że olbrzymim cieniem położyło na jego życiu i twórczości podejrzenie o zbyt ścisłe kontakty z Niemcami podczas wojny, a w okresie powojennym wręcz o kolaborację - poprzez jego udział w zaaranżowanej przez niemieckie władze okupacyjne przebudowie Pałacu Rady Ministrów.

Nie wszystkie opowieści w tej książce mają wyrazisty happy end. Niektóre nie mają go wcale. Nie wszystkie są do popijania szampanem. Przyda się calvados, czysta, może i piołunówka...
To siedemnaście opowieści o miłości, czasem odwzajemnionej, do mężczyzn, sztuki, Boga. Z wielką historią, wielkimi mężczyznami w tle. Picassem, Majakowskim, Klimtem...

/opis ze strony wydawcy/

PRL nie był przeszkodą, którą mogły usunąć, ale też nie czekały, aż kiedyś komuś uda się to zrobić. Żyły, tworzyły i tanecznym krokiem dostawały się na karty historii. Grając i igrając z systemem, w zależności od humoru, nastroju, konieczności czy potrzeby. Szesnaście kobiet – m.in. Urszula Sipińska, Krystyna Cierniak-Morgenstern, Nina Andrycz, Stefania Grodzieńska, Zofia Kucówna, Aleksandra Śląska, Martyna Jakubowicz – które pokazujemy w tej książce, byłoby ikonami w każdej epoce. Czy teraz nie ustawiałyby się kolejki do fotograf, która zamienia brzydkie kaczątka w łabędzie? Czyż wciąż nie zachwycają nas teksty Agnieszki Osieckiej? Nie mamy ochoty zasłaniać mężom oczu, gdy w telewizji pokazują Kalinę Jędrusik? Bez względu na skład rządu słońce wschodzi, zakochanym rumienią się policzki, Szekspir czeka na kolejną interpretację i życie toczy się dalej. One o tym wiedziały. Grono kobiet, które igrały z PRL-em, przybliżają tacy uznani dziennikarze jak: Katarzyna Bielas, Anna Bikont, Włodzimierz Kalicki, Jacek Szczerba, Mariusz Szczygieł, Teresa Torańska i Dariusz Zaborek.

/opis ze strony wydawcy/

Któregoś dnia zadzwonił Jeremi i poprosił, żebym przyjechała jak najszybciej, bo ma dla mnie ważne zadanie. Przyjechałam natychmiast. Wyjął z sekretarzyka dużą brązową kopertę z napisem Agnieszka i podał mi ją.

Zastanawiałem się, co zrobić z jej listami i doszedłem do wniosku, że nie jestem w stanie tego zniszczyć. Myślę, że literatura polska by nam tego nie wybaczyła. Zaopiekuj się tym.

Niedawno Agata Passent zadzwoniła do mnie z informacją, że znalazła listy Jeremiego do Agnieszki i zastanawia się nad ich opublikowaniem. Wiesz, bo to taka piękna literatura.(...)

W ten sposób - dzięki dzieciom Agnieszki i Jeremiego - mogą państwo już dzisiaj przeczytać te listy.

Audiobook - Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze - czytają Magda Umer i Piotr Machalica.

Z Przedmowy Magdy Umer

wydawca: Agora 

rok wydania: 2017

oprawa miękka, 224 strony

ISBN: 9788326824142

Ostatni Świadkowie. Wspomnienia i wiersze o II wojnie światowej to zbiór różnych form, stylów i perspektyw opowiadania o wojnie. To historie, w których w nieunikniony sposób przenikają się przeszłość i przyszłość. To przede wszystkim wspomnienia przedstawicieli ostatniego pokolenia, które pamięta II wojnę światową.

Na książkę składają się dwie części. W pierwszej zatytułowanej Wojna oczami dziecka. Bezpośrednie świadectwo zostały umieszczone utwory autorów, którzy przeżyli wojnę i opisują własne wspomnienia zarówno prozą, jak i wierszem. W drugiej zatytułowanej Echa wojny spisane z ustnych przekazów znalazły się opowieści, zasłyszane przez autorów od innych ludzi, często bliskich, którzy już odeszli. Zawarto w niej również wiersze powojennych autorów, dotyczące tematu wojny.

W pracy zamieszczono liczne zdjęcia: bezcenne pamiątki z rodzinnych albumów i współczesne fotografie uwieczniające spotkania po latach – świadectwa trwania pokoleń.

/opis ze strony wydawcy/ 

praca zbiorowa 

wydawca: Księży Młyn 

rok wydania: 2014

oprawa miękka 

ISBN: 978-83-7729-236-5

"Przy przeprowadzce ze Szwajcarii do Warszawy wzięłam ze sobą pigułki przeciwbólowe – były biało-czerwone, zupełnie jak flaga Polski. Do dziś ich nie zużyłam, więc rok spędzony tutaj nie był aż tak bolesny. Zaczęłam rysować Polskie pigułki bez refleksji o tym, „dlaczego to robię”, zupełnie spontanicznie, intymnie – przede wszystkim dla siebie. Myślę, że na początku właśnie w ten sposób usiłowałam oswoić się z nowym środowiskiem. Nie nazwałabym tego jednak terapią – raczej potrzebą zrozumienia, zbudowania więzi emocjonalnej z miejscem, próbą zakorzenienia się i polubienia nowego otoczenia".

/fragment ze strony wydawcy/

autorka: Fanny Vaucher

wydawca: Bęc Zmiana 

rok wydania: 2016

oprawa miękka, 100 stron 

ISBN: 978-83-62418-65-7

Halina Poświatowska to jedna z najbardziej znanych i czytanych – obok Wisławy Szymborskiej – polskich poetek. „Poświatowska we wspomnieniach i inspiracjach” to wyjątkowa książka poświęcona „Haśce”. Wyjątkowa, ponieważ stworzona przez niezwykłych ludzi – jej autorów: brata poetki Zbigniewa Mygę i spokrewioną z poetką dziennikarkę radiową Kalinę Słomską, oraz wspominających Poświatowską osobistości ze świata kultury i sztuki m.in.: Ernesta Brylla, Adama Zagajewskiego, Annę Marię Jopek, „Muńka” Staszczyka, Hannę Banaszak, Rafała Olbińskiego, Gabrielę Kurylewicz, Teresę Lipowską, Stanisława Sojkę, Ewę Lipską, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Piotra Machalicę i wielu innych.

W pełnych barw, poczucia humoru – a przede wszystkim skarbnicy wiedzy o życiu Haliny Poświatowskiej – opowieściach, wybranych utworach poetyckich czy w osobistej refleksji przywołana została niezwykła atmosfera obecności poetki.

/opis ze strony wydawcy/

Kalina Słomska  (autor) | Zbigniew Myga  (autor) | Lech Majewski  (proj. graf.)

wydawca: Bosz

rok wydania: 2016

oprawa twarda, 120 stron, format: 21x28

ISBN: 978-83-7576-303-4

Hanna Krall zapisuje świat. A gdyby tak zapisać Hannę Krall? Jej własnymi słowami. Opowiedzieć o jej sposobie na reportaż, widzeniu własnej biografii, twórczości, świata, wreszcie nas – czytelników, uczniów, wielbicieli albo przeciwników… Bo przecież reporter, jak uważa Ryszard Kapuściński, to nie zawód. To postawa życiowa, charakter, osobowość. Stąd pomysł na Reporterkę.

O sobie mam opowiadać? Ja jestem nieciekawa, za to ciekawe są historie, które opowiadam w reportażach. Moi bohaterowie – to najciekawsze, co mi się przydarzyło w życiu. A ty przenosisz to na mnie i wydaje ci się, że jestem równie ciekawa. Otóż nie. W moim życiu jest córka, wnuk, mąż i moja praca. Nie możesz uwierzyć, że niczego innego nie ma w moim życiu? Ale moja praca to jest przecież wszystko. To jest cały świat. Przecież moje życie to jest właśnie to, co napisałam.
Hanna Krall

Hanna Krall – reporterka m.in. „Polityki” i „Gazety Wyborczej”, autorka 17 książek. Wyjątkowo długa linia (2004), Król kier znów na wylocie (2006), Różowe strusie pióra (2009). Pierwsza, „Na wschód od Arbatu”, ukazała się w 1972 roku, ostatnia, „Biała Maria”, w 2011 roku. Jest najczęściej przekładaną na obce języki polską autorką.

Jacek Antczak – reporter, felietonista, autor piosenek i 4 książek. Laureat Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, dwukrotnie nominowany do Grand Press w kategorii wywiad i dziennikarstwo specjalistyczne, uhonorowany nagrodą Dziennikarz Roku na Dolnym Śląsku. /opis ze strony wydawcy/ 

wydawca: Agora 

rok wydania: 2015

oprawa twarda, 240 stron 

ISBN: 9788326822223

Kto zdoła policzyć wszystkie niezwykłe wydarzenia, które miały miejsce w Warszawie w samym tylko XX wieku? Ile tajemnic skrywały reprezentacyjne, eleganckie mury miasta stołecznego przed II wojną światową, a ile podniesione z gruzów kamienice doby PRL? Sekrety Warszawy z pewnością rozjaśnią przynajmniej niektóre z nich.

Nie od dziś wiadomo, że najbardziej rozgwieżdżone niebo rozpościera się nad stolicą Polski. W kawiarni Lourse’a poeta Kazimierz Przerwa-Tetmajer co dzień zamyśla się nad kieliszkiem gorzałki, a w tzw. Café Snob niepodzielnie królują Antoni Słonimski i jego mistrzowski dowcip. Przy odrobinie szczęścia na warszawskich ulicach spotkać można divy przedwojennego kina – Inę Benitę i Polę Negri, poopalać się z pierwszą damą polskiej piosenki – Agnieszką Osiecką, a także postawić kolejkę wiecznemu utracjuszowi – Karolowi Szymanowskiemu. Obowiązkowym punktem na mapie wszystkich smakoszy jest wykwintna restauracja „Rarytas”, lecz jej goście muszą uważać, bo ściany mają tam uszy! Tajniacy kręcą się również w okolicy barokowego pałacu Myślewickich, podsłuchując rozmowy zagranicznych dyplomatów, natomiast w zabytkowym Hotelu Europejskim kształcą się oficerowie polityczno-wychowawczy, potajemnie tęskniąc za przedwojennymi dansingami.

Ja wiem, żeś ty dzisiaj nie taka, śpiewał Mieczysław Fogg. Dzięki Sekretom Warszawy odkryjemy jednak czar dawnej stolicy, jaką pamiętał pieśniarz, i poznamy niektóre epizody z jej bogatej historii. Rozpocznijmy tę niezwykłą podróż! W końcu, jak przekonywała Irena Santor, jak przygoda, to tylko w Warszawie.

/opis ze strony wydawcy/ 

autor: Jerzy S. Majewski 

wydawca: Księży Młyn 

rok wydania: 2019

oprawa twarda, 152 strony

ISBN: 978-83-7729-397-3

Tej książki, scalonej przez Rafała Podrazę, badacza losów rodziny Kossaków, nie da się czytać jednym tchem.

Do niej trzeba wracać – etapami.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska bez ozdobników, w sposób bardzo plastyczny i drastyczny, opisuje dzień po dniu swoją emigracyjną golgotę i przegraną walkę z rakiem.

"Wojnę szatan spłodził. Zapiski 1939–1945" to swoisty testament jednej z najważniejszych polskich poetek XX wieku.

„Zmęczenie i słabość bezmierna. Lotek zdobył Passiflorinę! Coś niesłychanego. Organizmie mój, ty się okaż raz jeszcze prany pełnym i rozumu. Zdaje mi się, że nie mogę już. Słabość straszna –”
MARIA PAWLIKOWSKA-JASNORZEWSKA

/opis ze strony wydawcy/

Zabawna i mądra życiowo książeczka arcymistrza błyskotliwej puenty to tyleż opowieść o mieście, którego już nie ma, co zdumiewający portret jego… dzisiejszych mieszkańców i dygresje jak z najbardziej aktualnych felietonów!

Antoni Słonimski (1895–1976) kochał Warszawę miłością absolutną, choć nie bezkrytyczną. Tu się urodził i umarł, po wybuchu wojny opuścił miasto na dwanaście lat, wrócił w roku 1951. W jego „Wspomnieniach” anegdota goni anegdotę, a nad wszystkim unosi się przewrotny duch przedwojennej Warszawy: biedny, bogaty, pachnący, cuchnący, wielokulturowy i niepowtarzalny.

Warszawa to trudna miłość, bo połączona z poczuciem zdrady. Kocham tę dzisiejszą, ale wolałbym być z tamtą, która odeszła, tym bardziej że odeszła niechciana, nieodwracalnie odepchnięta rękami najbliższych, skazana przez nich nawet na zapomnienie. Miała już nigdy nie istnieć. Gdyby jej tak brutalnie nie unicestwiono, byłaby z nami do dzisiaj, nawet jeśli tylko z cieniem dawnej urody. Fatalna dla miasta decyzja o wywołaniu powstania i wyburzenie w trakcie powojennej odbudowy tego, co zostało z naszej stolicy po kataklizmie wojny, sprawiło, że coraz głębiej tęsknimy za tym, czego nie będziemy mogli już nigdy zobaczyć, dotknąć, poczuć, usłyszeć. 

autor: Artur Bojarski

rok wydania: 2014

wydawnictwo: Książka i Wiedza 

oprawa miękka, 180 stron

ISBN: 978-83-051-3623-5 

Maria Iwaszkiewicz (1924–2019), córka jednego z najwybitniejszych polskich prozaików i poetów XX stulecia, oprowadza w tej książce po świecie swego dzieciństwa i wczesnej młodości – przywołuje czas dawno miniony, wydarzenia przebrzmiałe, a mimo to żywe w jej wspomnieniu, osoby, po których przetrwała jedynie pamięć, i to pamięć nielicznych. W centrum opowieści znajduje się Stawisko – dom niezwykły, zamieszkany przez ludzi wyjątkowych, wokół których gromadzą się postaci równie niepospolite jak gospodarze.  W pogodny na ogół nastrój tej gawędy, w której autorka próbuje ocalić od zapomnienia zarówno okruchy starego domu, echa odległych a radosnych przeżyć, jak też sylwetki niegdyś bliskich i kochanych osób – wkrada się niekiedy ton bardziej serio. Dotyczy to zwłaszcza okresu wojny i powstania, które w beztroskie życie młodej inteligencji wniosło ponury cień śmierci. Mimo tych akcentów powagi książkę czyta się jak relację z krainy nieprzerwanego szczęścia i wiecznej kanikuły. Cóż, młodość – jak powiada autorka – ma swoje prawa. 

„Był rok 1928. Amsterdam uroczyście celebrował w dniach od 28 lipca do 12 sierpnia Igrzyska IX Olimpiady. Po raz pierwszy w historii światowego sportu kobiety wystartowały w pięciu lekkoatletycznych konkurencjach. Wśród nich były Polki. Ale na jedną z nich zwrócone były oczy całego świata, a jej rzuty rozniecały nadzieje Polski na zwycięstwo. Halina Konopacka – rekordzistka świata, kobieta niezwykłej urody, charyzmy i wielu talentów”.

„Z radości życia. Halina Konopacka” to jedyna w Polsce tak obszerna, niezwykle ciekawa biografia Haliny Konopackiej – bohaterki zbiorowej wyobraźni, heroicznej kobiety, która hołdowała radości życia i entuzjazmowi.

Halina Konopacka (1900–1989) zdobyła pierwszy złoty medal olimpijski dla Polski podczas Igrzysk IX Olimpiady w 1928 roku w Amsterdamie w rzucie dyskiem na odległość 39,62 m. Reprezentowała barwy AZS Warszawa w latach 1924–1931. 26-krotna mistrzyni Polski w następujących konkurencjach: pchnięciu kulą, rzucie dyskiem, rzucie oszczepem, skoku wzwyż, 3-boju, 5-boju i sztafetach 4 × 75 m, 4 × 100 m, 4 × 200 m. 7-krotna rekordzistka świata, 56-krotna rekordzistka Polski. Równolegle do kariery sportowej, rozwijała inną pasję – twórczość poetycką. Jej pierwsze wiersze już w 1926 roku ukazały się w miesięczniku poetyckim „Skamander”, „Wiadomościach Literackich”. Debiutowała w gronie wybitnych poetek: Marii Pawlikowskiej‑Jasnorzewskiej, Kazimiery Iłłakowiczówny, Bronisławy Ostrowskiej. Piękna, obdarzona nie tylko niezwykłym talentem sportowym, ale i duszą artystki

/opis ze strony wydawcy/

autorka: Maria Rotkiewicz

wydawca: Bosz

rok wydania: 2018

oprawa twarda, 256 stron

ISBN: 978-83-942901-4-6